De kracht van wandelen in het bos
Zodra ik het pad op loop en de bomen om me heen voel, verandert er iets in mij. De geluiden worden zachter, alsof ik even uit de wereld stap.
Wandelen in het bos is voor mij niet alleen beweging, maar een vorm van thuiskomen. Als hooggevoelig persoon voel ik me snel overweldigd door drukte, geluiden en prikkels. Maar het bos doet precies het tegenovergestelde. Het vertraagt me. Helpt me landen in het moment.
Misschien herken je het wel: de geur, de geluiden van de vogels, de rust. Het zijn kleine dingen, maar ze brengen me terug naar mezelf. Vaak neem ik mijn camera mee, maar soms ook niet. Dan loop ik gewoon. Adem ik. Laat ik gedachten komen en gaan.
Soms vind ik onderweg een veertje of spot ik een ree. En soms gebeurt er niks bijzonders, behalve dat ik weer rust voel in mijn hoofd. En dat is eigenlijk al bijzonder genoeg.
Voor mij is wandelen een vorm van zelfzorg. Een manier om mijn batterij op te laden zonder iets te moeten. Misschien herken jij dat ook.
Als je je overweldigd voelt of gewoon even ademruimte nodig hebt… probeer het eens. Ga wandelen. Niet om iets te bereiken, maar gewoon om te zijn.
